آشیانه سخن
سکوت میکنم......
سکوت می کنم و استشمام میکنم ،بوی برگ های نم زده را آن گاه که با تلنگر باران بر پهنای زمین آرام میگیرند.
روی جسم بارانی آن ها که قدم میزنم دیگر شکایت نمی کنند.گویی بارش رحمت ،آنها را به معراج خدا رسانیده است.
دوست دارم سکوت درخت پیر جنگل را که برگ هایش را بر جای پای هر عابر می گذارد،
تا هر لحظه که چشم باز می کند بداند هنوز امیدی برای جوانه زدن باقی مانده است.
نوشته:دوست
نوشته شده در شنبه 90/9/5ساعت
12:17 صبح توسط پریسا جوادی نظرات () |
Design By : Night Melody |